โอกิตะ โซจิมีชื่อโดยกำเนิดว่า โอกิตะ โซจิโร ฟูจิวาระ โนะ ฮารูมาซะ (沖田宗次郎藤原春政) เกิดในปี ค.ศ. 1842 หรือ ค.ศ. 1844 จากตระกูลซามูไรในคฤหาสน์เอโดะของแคว้นชิรากาวะ[2] ปู่ทวดคือโอกิตะ คันเอมง (เสียชีวิต ค.ศ. 1819) และปู่คือโอกิตะ ซันชิโร (เสียชีวิต ค.ศ. 1833) บิดาคือโอกิตะ คัตสึจิโร เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1845 มีพี่สาวสองคนคือ โอกิตะ มุตสึ (ค.ศ. 1833–1907) และโอกิตะ คิง (ค.ศ. 1836–1908) ในปี ค.ศ. 1846 โอกิตะ มิตสึผู้เป็นพี่สาวได้เข้าเป็นบุตรสาวบุญธรรมของคนโด ชูซูเกะในนาม เพื่อจะได้ให้แต่งงานกับโอกิตะ รินตาโร บุตรบุญธรรมในตระกูลโอกิตะ (ค.ศ. 1826–1883) คนโด ชูซูเกะเป็นอาจารย์ลำดับที่ 3 ของสายเท็นเน็งริชิงรีว และโอกิจะได้เริ่มฝึกฝนกับคนโดในฐานะชิเอกังขณะอายุ 9 ปี เวลานั้นคนโด ชูซูเกะได้รับชิมาซากิ คัตสึระ (ภายหลังคือคนโด อิซามิ) มาเป็นบุตรบุญธรรมแล้ว แต่ฮิจิกาตะ โทชิโซยังไม่ได้สมัครเข้าเรียนในสำนักเท็นเน็งริชิงรีว โอกิตะได้รับการพิสูจน์ว่าเป็นอัจฉริยะตั้งแต่วัยเยาว์ เชี่ยวชาญทุกหลักวิชาและได้รับม้วนเม็นเกียวไคเด็ง (หนังสือรับรองการผ่านทุกหลักวิชา) ในสำนักขณะอายุราว 18 ปี[3]

ในปี ค.ศ. 1861 โอกิตะกลายเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอน (จูกูโต) ของชิเอกัง แม้ว่าโอกิตะถูกกล่าวถึงว่าเป็นผู้สุภาพ ซื่อตรง และเป็นมิตร แต่ก็ยังเป็นที่รู้จักว่าเป็นอาจารย์ผู้เข้มงวดและใจร้อนสำหรับนักเรียน[4]